JUST MY IMAGINATION

It's been four months. But still when i look at the mirror, its like i am looking to a complete stranger. We went to the cinema today, to an emotional love movie. My friends cried but somehow i didn’t. But after the movie, when we shopping, i just suddenly started to crying and it was not because of the movie. And one of my friends asked its reason, i told her and what she said is, " you did the right thing" I know! I am sure about this, as much as i am sure about my name, i did the right thing. But sometimes even the right things can hurt. You know guys, we make new decisions  al the time and some of them could be painful. At this point, all we need is time. Time is an awesome thing which has such a power for us to get used to some sort of things. Time, time time. That's all i need. I saw a post under one of my friend’s photo. It says “ whispering to myself over and over again that every choice i make for the future is mine .” Yeap. This is my l...

  İçtiği kahveyle aynı renkte gözleri olan kız, yemekleri anneannemizin kesme tahtasında getirip bize marjinal olmak adına ufak bir servet kilitleyen bir mekanda en yakın arkadaşıyla- 'mutlu hissediyor'du. Böyle diyordu son zamanlarda lüzumsuzluğuna can-ı gönülden inandığım malum sosyal paylaşım sitesi.   Peki ben nasıl hissediyorum diye duraksadım bir an. Gözleri uykusuzluktan ve en çok da umutsuzluktan çökmüş olan kız, üzerinde kirli kahve fincanları olan bir masada, şu saatler bitmesi lazım gelen notun daha yarısına bile gelememiş bir vaziyette- mutsuz hissediyor. Ha sadece öyle hissetmekle kalsa iyi... Arada fosforlu kalemi elinden bırakıyor. Duvara, masaya veya halıya dalıp kendi kendine fikri sancılar çekiyor.   Kural bir, eğer sınav haftasında iseniz gerçeklerden uzaklaştığınız her dakika, hanenize eksi puan olarak yansıyacaktır. Kural iki, aylarca oturdun oturdun da varoluş sancısı çekmek için sınav haftası gece yarısını mı buldun allasen? Elindeki n...

     Geldi, oturdu. Biraz sinirli gibiydi. Ben de sormadım neyin var diye. Zaten bilirdim, anlatacak olsa anlatırdı. İki kahve söyledik, biri sütlü. İlk bir kaç dakika kahveme süt ve şekeri karıştırmakla oyalanır gibi yaptım. Açıkçası onun bir şey söyleyip söylemeyeceğini merak ediyordum. Fazla da sürmedi bu merakım. O anlattı ben dinledim.     Bir eleştirmek modası almış başını gidiyor, dedi. Sanki insanların hayatına bu kadar müdahil olmaya hakkımız varmış gibi, giydiği kıyafetinden, taktığı takıya, yediği içtiğinden, sosyal medyada paylaştığına kadar karışıyoruz. Yahu bizim ne haddimize? Hem neyi eleştiriyorsun? Devir zaten öyle bir hal almış ki, neyin ucundan tutsan elinde kalıyor. Vaziyet böyleyken ve muhatabın da her şeyin bilincinde ve eleştiri kabul etmezken daha ne diye ısrar ediyorsun? Sonra ne oluyor biliyor musun? Sonu gelmeyen polemikler... Ve hatta bu dediklerim sadece zıt görüşte olanlar arasında da olmuyor. Bazen aynı düşünce yap...

    Avukat olmak hiç istemedim ki ben. Doktor olmak istedim hep. Küçüklüğümden beri bu böyleydi. Hatta daha çizgi film izleyecek yaşlardayken bile doktor hanım derdi bana ailem ve akrabalarım.   Sonra büyüdüm. Bir kaza kurşunu sonucu hukuk fakültesine düştüm. Bana yıllarca doktor hanım demiş kimseler, daha ilk akraba ziyaretinde avukat hanım demeye başladılar. Bu insanları anlamak güç. Zira benim alışmam aylarımı almışken bir de baktım ki benim dışımdaki herkes kanıksamış bu durumu. Neyse efendim. Biz hikayemize dönelim.  Üniversitenin ilk birkaç ayında üzülmedim değil. Hatta tıp fakültesine muayene olmaya gittiğimde benim yaşımdaki beyaz önlüklü öğrencileri görünce gözlerimin dolduğu günler oldu. Ama çabuk atlattım neyse ki. Kendisini rehin alan kişiye aşık olurmuş insan. Stockholm sendromu mu diyorlar, öyle bir şey. Benimki de o hesap, gün geçtikçe daha da bağlandım bölümüme. Hatta bir dönem anlatamayacağım kadar çok sevdim hukuku. Karakterime ...

Hi everyone. As you may understand from the title, this essay will not be a planned one. I  am just really happy now, and i wanna share it with you. First of all, why i am happy today? I had really nice conversation with one of my favorite proffessor and this is the main reason of my happiness. He is not teaching us for this year. But i have known him from the last year. And also he gave me an English law book. Anyway, i saw him at the faculty garden, went to near him and just wanna say hi. Then of course we talked about my future job. Cause when you arrived to your last year, most of your conversation would occur from the future and jobs. So, we talked and he asked about my success from the exams. He also asked my thoughts about after the graduation. I said him that i wanna become a proffessor but i am not sure yet. I also said, i wanna do my master on the abroad. And what he said is, the exact reason of why i had ...

İçimde öyle değişik bir hüzün var ki... Ben bu dünyadaki gerçeklerle nasıl başa çıkacağımı artık bilemiyorum. Kendi hüznüm üzüyor beni, evet. Ama sevdiğim insanların hüznü sadece üzmekle kalmıyor, kahrediyor. Onlar için ne yapabileceğimi bilmiyorum mesela. Ve bu acziyet beni bitiriyor. Dünyada çok fazla güzel insan var. Herkesi çok ama çok seviyorum. Hatta bazen işi abartıp iyi yürekli olmayan insanlara karşı bile sempati duyar hale geliyorum. Ama sonra bir olay cereyan ettiğinde insanların takındıkları tavır ve söyledikleri sözler, beni o insanlara olan sevgimi sorgulamaya itiyor. “Kavmimiz yanlış tufanlardan geçiyor” Onur Ünlü ’nün deyimiyle. Ve eleştirilecek gerçekten çok fazla şey var. Ben de rahatsızlık duyuyorum bunların bir çoğundan. Fakat eleştirmeye başlayanlar o kadar yanlış yerden yaklaşıyorlar ve o kadar kalp kırıyorlar ki, böyle bir eleştiri olacağına hiç olmasın diyorum. Eleştiriye konu olan şeylere kızıyorum. Sonra onları eleştirenlere kızıyorum. Esas...

Bu yazımda mutluluk, mutsuzluk ve genel olarak insanın içinde bulunduğu buhran hali ile ilgili düşüncelerimi aktarmaya çalışacağım. Bu konuyla alakalı zihnimde biriken çokça şey var. Ve yazılarımı kısa yazdığım, her konudan az az bahsedip bıraktığım yani derinlemesine hiçbir konuyu tam olarak ele almadığım hususunda da bir eleştiri aldığım için biraz uzun olacak bu yazı. Umarım ne düşündüğümü tam olarak ifade edebilirim. Öncelikle bu konuyu seçme amacım, bununla alakalı bir kaç olayın üst üste gelmiş olmasıdır. Bu olaylardan ilki Kırıkkale'deki İzdiham kitap etkinliğinde Onur Ünlü ’den ve filmi olan “Beş Şehir ”den bahsederken insan neden mutsuzdur konusuna da değindik. Ve etkinlik başkanının akıllıca yönelttiği sorular sayesinde konu baya bir genişletilerek tartışıldı ve zihnimde bir çerçeve oluşturdu. İkinci olarak anonim bir arkadaşım, bir konuşmamız esnasında Türkiye’deki insanların neden mutsuz olduğu konusunda fikirlerini beyan etti. Onlardan da çok ya...

Hi everyone. I wanna mention in this writing about which way is my life going and what my actual dreams are. But before this, lets go back to a few days ago. When i was at my family home, we visited a neighbour. And there was a girl at about my age. We were at the same faculty but she graduated a few years ago. So now she is working in a foundation as a law specialist. And i am about graduating from the university. But i am such messed myself about which position i am gonna have. So i have decided to talk this girl about her job. Then i asked, and she told me everything about her job and it makes sense for me to get that job. But then today i sent a message to my best friend about this “my new job”. And what she said to me is, “well, i thought you have different dreams”. Then i realised, what the hell am i doing? Haven't i have awesome dreams about my future life? If i choose this kinda life style (become a specialist or foundation lawyer) wha...

“Ne kimse bizim için vazgeçilmezdir, ne de biz kimse için vazgeçilmezizdir,” diyorum. “Yani?” “Yani,” diyorum, derin bir nefes alıp, “insan için vazgeçilmez tek bir varlık vardır, o da Mutlak Varlık’tır. “Yani?” diye soruyor yeniden. “Yani, ‘Batın-ı kalb, ayine-i Sameddir ve Ona mahsustur.’ Er ya da geç kalp bunu idrak eder.” “Yani,” diye atılıyorum tekrar, ondan önce davranarak, “Zevale mahkum, hakiki güzel olamaz,” denir. “Ve bundandır ki kalp kimseye tüm yaşam boyu aynı tutkuyla bağlı kalamaz.” “Yani?” diyor. “Yani,” diyorum. *   Neredeyse her sayfasının altını çizdiğim kitapta, en çok beğendiğim kısım burası oldu. Tahmin edeceğiniz üzere sevgili okur, yeni bitirdiğim bir kitap üzerine naçizane düşüncelerimi anlatmaya çalışacağım bu yazıda.   Öncelikle Ulusoy'un bütün kitaplarını okuduğumu ve kendisinin en sevdiğim yazar olduğunu söyleyerek başlayayım. Bu kitabı da esasen geçen yıl çıktı. Fakat ihmalkarlığımdan ötürü bir türlü alıp ...

 Hayatımın fetret dönemindeyim. Ama bunalımdayım olarak algılanmasın bu. Zira bir şeylere inancı olan insan depresyona girmemeli. Benim bahsettiğim, bir nevi duraklama. Neyse ki şimdilik sadece duraklıyoruz, gerilemeye geçersek sıkıntı büyük.  Peki neden fetret dönemindeyim? Sanırım yalnız yaşamaya alışmaya çalışıyorum. Yani bu sandığımdan daha uzun bir süreç gerektiriyormuş, onu idrak ettim. Normal şartlarda da yalnız kalmayı seven biriyim. Ama tabi bunun 7/24 olması kötü hissettiriyormuş. Sabah saat kaçta uyanacağınızı, o gün ne yiyeceğinizi, neler yapacağınızı konuşacak bir kimseniz olmayınca insan deyim yerindeyse ipleri tamamen salıyor. Hiçbir işin ucundan tutmak gelmiyor içinden.  Daha senenin başındasın, ne işi gücü bu böyle diye düşünüyorsanız olaya farklı bir pencereden bakıyorsunuz sevgili okur. Ben boş kalmayı sevmeyen bir insanım. Okulum, dersim, sınavım, hiçbir şeyim olmasa dahi sabah erken kalkıp kendime iş yaratan bir insanım. Sabah dersim olsa ...

  I was sitting in my bed, eating some chocolate and watching one of my favorite English videos a few minutes ago. Then some thougts came to my mind immediately. When i watch the speaker in the video, i just think of "oh my god, how awesome his speech and pronunciation!"  The speaker grew up in America, so he is a native speaker and of course his speech must be this much perfect. But this is not only opinion that came into my mind. The other thing that came to my mind and made me write this words is, "i wanna be just like him, i wanna be an english public speaker."   Maybe some of you know, this is not a new dream of me. I am dreaming this like two years and this was something that i really want. But somehow, now i am not dreaming this anymore. And i think this is because i am not seeing myself capable for this dream and i just lost my belief. But tonight, this dream came and became active in my mind and i just thought “Why i can not be like him? ...

  Life is tough sometimes. Actually it is tough for most of times but usually we can tolerate it. But in these days it is really difficult to tolerate it for me. It is not because i am having such hard days. It's because i am taking small problems in my life and converting into such big problems. I have no idea why am i acting like this. I am not crazy or sociopath. I guess i am a normal person like everyone. But last days, even a little problem could be enough to drug me desperate mood.   A few weeks ago i had a very long conversation with one of my neigbour. We were talking from this and that. And the main subject was really far away from my desperate mood. And she just started to talk her mother’s behaviour. As she told, her mother always make her life very difficult. It is so hard to be happy in her life. She is always complaining about problems and finally she is not happy at all. And she also have a lot of problems with her daughter,which...