JUST MY IMAGINATION

    Avukat olmak hiç istemedim ki ben. Doktor olmak istedim hep. Küçüklüğümden beri bu böyleydi. Hatta daha çizgi film izleyecek yaşlardayken bile doktor hanım derdi bana ailem ve akrabalarım.   Sonra büyüdüm. Bir kaza kurşunu sonucu hukuk fakültesine düştüm. Bana yıllarca doktor hanım demiş kimseler, daha ilk akraba ziyaretinde avukat hanım demeye başladılar. Bu insanları anlamak güç. Zira benim alışmam aylarımı almışken bir de baktım ki benim dışımdaki herkes kanıksamış bu durumu. Neyse efendim. Biz hikayemize dönelim.  Üniversitenin ilk birkaç ayında üzülmedim değil. Hatta tıp fakültesine muayene olmaya gittiğimde benim yaşımdaki beyaz önlüklü öğrencileri görünce gözlerimin dolduğu günler oldu. Ama çabuk atlattım neyse ki. Kendisini rehin alan kişiye aşık olurmuş insan. Stockholm sendromu mu diyorlar, öyle bir şey. Benimki de o hesap, gün geçtikçe daha da bağlandım bölümüme. Hatta bir dönem anlatamayacağım kadar çok sevdim hukuku. Karakterime ...

Hi everyone. As you may understand from the title, this essay will not be a planned one. I  am just really happy now, and i wanna share it with you. First of all, why i am happy today? I had really nice conversation with one of my favorite proffessor and this is the main reason of my happiness. He is not teaching us for this year. But i have known him from the last year. And also he gave me an English law book. Anyway, i saw him at the faculty garden, went to near him and just wanna say hi. Then of course we talked about my future job. Cause when you arrived to your last year, most of your conversation would occur from the future and jobs. So, we talked and he asked about my success from the exams. He also asked my thoughts about after the graduation. I said him that i wanna become a proffessor but i am not sure yet. I also said, i wanna do my master on the abroad. And what he said is, the exact reason of why i had ...

İçimde öyle değişik bir hüzün var ki... Ben bu dünyadaki gerçeklerle nasıl başa çıkacağımı artık bilemiyorum. Kendi hüznüm üzüyor beni, evet. Ama sevdiğim insanların hüznü sadece üzmekle kalmıyor, kahrediyor. Onlar için ne yapabileceğimi bilmiyorum mesela. Ve bu acziyet beni bitiriyor. Dünyada çok fazla güzel insan var. Herkesi çok ama çok seviyorum. Hatta bazen işi abartıp iyi yürekli olmayan insanlara karşı bile sempati duyar hale geliyorum. Ama sonra bir olay cereyan ettiğinde insanların takındıkları tavır ve söyledikleri sözler, beni o insanlara olan sevgimi sorgulamaya itiyor. “Kavmimiz yanlış tufanlardan geçiyor” Onur Ünlü ’nün deyimiyle. Ve eleştirilecek gerçekten çok fazla şey var. Ben de rahatsızlık duyuyorum bunların bir çoğundan. Fakat eleştirmeye başlayanlar o kadar yanlış yerden yaklaşıyorlar ve o kadar kalp kırıyorlar ki, böyle bir eleştiri olacağına hiç olmasın diyorum. Eleştiriye konu olan şeylere kızıyorum. Sonra onları eleştirenlere kızıyorum. Esas...

Bu yazımda mutluluk, mutsuzluk ve genel olarak insanın içinde bulunduğu buhran hali ile ilgili düşüncelerimi aktarmaya çalışacağım. Bu konuyla alakalı zihnimde biriken çokça şey var. Ve yazılarımı kısa yazdığım, her konudan az az bahsedip bıraktığım yani derinlemesine hiçbir konuyu tam olarak ele almadığım hususunda da bir eleştiri aldığım için biraz uzun olacak bu yazı. Umarım ne düşündüğümü tam olarak ifade edebilirim. Öncelikle bu konuyu seçme amacım, bununla alakalı bir kaç olayın üst üste gelmiş olmasıdır. Bu olaylardan ilki Kırıkkale'deki İzdiham kitap etkinliğinde Onur Ünlü ’den ve filmi olan “Beş Şehir ”den bahsederken insan neden mutsuzdur konusuna da değindik. Ve etkinlik başkanının akıllıca yönelttiği sorular sayesinde konu baya bir genişletilerek tartışıldı ve zihnimde bir çerçeve oluşturdu. İkinci olarak anonim bir arkadaşım, bir konuşmamız esnasında Türkiye’deki insanların neden mutsuz olduğu konusunda fikirlerini beyan etti. Onlardan da çok ya...

Hi everyone. I wanna mention in this writing about which way is my life going and what my actual dreams are. But before this, lets go back to a few days ago. When i was at my family home, we visited a neighbour. And there was a girl at about my age. We were at the same faculty but she graduated a few years ago. So now she is working in a foundation as a law specialist. And i am about graduating from the university. But i am such messed myself about which position i am gonna have. So i have decided to talk this girl about her job. Then i asked, and she told me everything about her job and it makes sense for me to get that job. But then today i sent a message to my best friend about this “my new job”. And what she said to me is, “well, i thought you have different dreams”. Then i realised, what the hell am i doing? Haven't i have awesome dreams about my future life? If i choose this kinda life style (become a specialist or foundation lawyer) wha...

“Ne kimse bizim için vazgeçilmezdir, ne de biz kimse için vazgeçilmezizdir,” diyorum. “Yani?” “Yani,” diyorum, derin bir nefes alıp, “insan için vazgeçilmez tek bir varlık vardır, o da Mutlak Varlık’tır. “Yani?” diye soruyor yeniden. “Yani, ‘Batın-ı kalb, ayine-i Sameddir ve Ona mahsustur.’ Er ya da geç kalp bunu idrak eder.” “Yani,” diye atılıyorum tekrar, ondan önce davranarak, “Zevale mahkum, hakiki güzel olamaz,” denir. “Ve bundandır ki kalp kimseye tüm yaşam boyu aynı tutkuyla bağlı kalamaz.” “Yani?” diyor. “Yani,” diyorum. *   Neredeyse her sayfasının altını çizdiğim kitapta, en çok beğendiğim kısım burası oldu. Tahmin edeceğiniz üzere sevgili okur, yeni bitirdiğim bir kitap üzerine naçizane düşüncelerimi anlatmaya çalışacağım bu yazıda.   Öncelikle Ulusoy'un bütün kitaplarını okuduğumu ve kendisinin en sevdiğim yazar olduğunu söyleyerek başlayayım. Bu kitabı da esasen geçen yıl çıktı. Fakat ihmalkarlığımdan ötürü bir türlü alıp ...