Hayatımın fetret dönemindeyim. Ama bunalımdayım olarak algılanmasın bu. Zira bir şeylere inancı olan insan depresyona girmemeli. Benim bahsettiğim, bir nevi duraklama. Neyse ki şimdilik sadece duraklıyoruz, gerilemeye geçersek sıkıntı büyük. Peki neden fetret dönemindeyim? Sanırım yalnız yaşamaya alışmaya çalışıyorum. Yani bu sandığımdan daha uzun bir süreç gerektiriyormuş, onu idrak ettim. Normal şartlarda da yalnız kalmayı seven biriyim. Ama tabi bunun 7/24 olması kötü hissettiriyormuş. Sabah saat kaçta uyanacağınızı, o gün ne yiyeceğinizi, neler yapacağınızı konuşacak bir kimseniz olmayınca insan deyim yerindeyse ipleri tamamen salıyor. Hiçbir işin ucundan tutmak gelmiyor içinden. Daha senenin başındasın, ne işi gücü bu böyle diye düşünüyorsanız olaya farklı bir pencereden bakıyorsunuz sevgili okur. Ben boş kalmayı sevmeyen bir insanım. Okulum, dersim, sınavım, hiçbir şeyim olmasa dahi sabah erken kalkıp kendime iş yaratan bir insanım. Sabah dersim olsa ...
Everything starts with a dream.