İnsan Plan Yapmış Kader Gülümsemiş

  İnsanoğlu hayalperest. Hep hayaller kurarız. Çok hayaller kurarız. Yaşayacağımızın garantisi varmış gibi otuz yıl sonrasını hayal ederiz. Bu normal bir şey. Hayali olmadan yaşayamaz çünkü insan. Bunda bir sıkıntı yok. Ama asıl sıkıntı, o kurduğumuz hayali ince ince planlamaya kalkınca ortaya çıkıyor.

  Hayatımızı tamamen istediğimiz yönde götürebilirmişiz gibi, her şeyi düşünüp her detayı planlıyoruz. Sonra öyle inanıyoruz ki yaptığımız o plana, ondan başka türlü olmasının imkanı yok! Kesinlikle öyle olacak, başka çıkar yolu yok. Hayatın, bizim planlarımız doğrultusunda gitmediği ve onu yönlendiremediğimiz acı gerçeğiyle karşılaşıyoruz sonunda. Sanki her aksilik, bu da olmaz dediğimiz her terslik; pozisyonunu almış, harekete geçmek için bizi bekliyor. Ve sen ne kadar sonuca odaklanırsan odaklan, o hiç hesap etmediğin aksilik, seni başka sonuca gitmeye zorluyor.

  Sanırım yıllarca hayatın hep bize hizmet edeceği düşüncesiyle büyümüşüz. Ve öyle derinden inanmışız ki buna, işler ters gitmeye başladığında olanlara anlam verememişiz bir türlü. Nasıl olur da, biz böyle olmasını isterken ve bunun olması için büyük uğraşlar verip her ayrıntıyı planlamışken, o başka türlü olur? Öyle ya, hayat bize hizmet ediyor çünkü! Evren, her isteğimizin vuku bulması için dizayn edilmiş. Bu yüzden en ufak bir aksilik bile yaklaşmamalı yanımıza.

  Ama insan biraz daha büyüyünce anlıyormuş hizmet eden tarafın hayat değil de kendisi olduğunu. İşlerin her zaman yolunda gitmeyebileceğini, planlarımızın tümüyle boşa çıkabileceğini ve hayatın akışına aslında çok da müdahale edemediğimizi anlamak için yılların geçmesi gerekiyormuş. "İnsan plan yapmış tanrı gülümsemiş." der anonim bir söz. Her anını bir plan dahilinde yürütmeye çalıştığımız hayata nasıl da uyuyor!

  Belki de yapılması gereken, plan yapmaktan ya da hayal kurmaktan vazgeçmek değil, bizim planlarımızın yanında hayatın da planları olduğu gerçeğini akıldan çıkarmamak. Aksi halde, ne kadar büyük plan ve planın gerçekleşeceğine olan güven varsa; o kadar büyük hayal kırıklığı ve boşluğa düşmüşlük hissi meydana geliyor. Ya da insanın her zaman bir "B" planı olmalı kapısını çalabileceği. Ve çok da dert etmemeli bu kısa hayattaki küçük şeyleri.