Boş Zamanlar

 Boşa geçen zamanlarımı ileride arayacağımı düşünüp üzülürüm bazen. Ama insanoğlu böyle değil midir zaten? Bir şeyi yapmaz yapmaz, tam yumurta kapıya dayandığında yapar.

 Boş zamanlarımızın, bir meşguliyetimizin olmadığı zamanların, hiç ama hiç kıymetini bilmeyiz. Hâlbuki hayallerimiz vardır. Bizi o hayallere ulaştıracak planlar yaparız. Ve o planları uygulayabilelim diye bir sürü zaman verilmiştir bize. Ama biz genellikle o zamanları aylaklıkla geçiririz. Sonra da artık boş zamanımızın olmadığı günlere geldiğimizde, boşa geçen o kadar zamana hayıflanıp dururuz. Her ne planladıysak gelecek için, bunlar bugünlerde yapılmalı ki; yarınlarda pişmanlık duyulmasın. Yoksa yarın geriye dönüp baktığımızda elimizde boşa geçirilen koca bir ömürden başka bir şey kalmaz.

  Hiçbir şey ertelemeye gelmez. Hele hayat hiç hiç ertelemeye gelmez. Her saniye birilerinin veda ettiği bu dünyada boşa geçen ve lüzumsuzca çarçur edilen zamanın, insanın kendisine karşı yapıp yapabileceği en büyük kötülüklerden biri olduğunu düşünüyorum. 

 İnsan ömrü bu kadar kolay harcanabilecek kadar ucuz değil. Basit hiç değil. Nasıl her şeyin bir anlamı varsa, yaşamanın da bir anlamı var. Bu yüzden her şeyi çok kolay harcayabildiğimiz şu dünyada en azından zamanı harcarken durup bir düşünmek gerek.

  Güzel bir hayat yaşamak isteyen insan, zamanını ona göre değerlendirip geleceğe yatırım yapan insandır. Bugününü boş verip, yarın için hazırlanmayıp, gelecekte üzülmenin ne gereği var değil mi ama?