JUST MY IMAGINATION

  İnsanlar vardır. Hayatınıza girerler. Alt üst ederler hayatınızı. Çıktıkları için çok sevinirsiniz hayatınızdan. Bazı insanlar da vardır ki, hayatınıza iyi ki girmişlerdir. Öylesine iyi dost olmuşlardır ki size, onsuz bir anınızı bile hayal edemezsiniz.   Onun hayatınızdan çıktığını hayal etmek, hayal ufkunuzun sınırlarını zorlamak demektir. Bir süre sonra öyle alışırsınız ki birbirinize, onun hayatınızdan çıkması, kırk yıllık alışkanlığınızın değişmesinden daha güç gelir.   İnsanlar vardır. Size yakınken bile uzak hissettiğiniz, size uzak olmasına rağmen yanı başınızda hissettiğiniz. ‘’Kimi zaman yakınımdaki uzağım, uzağımdaki yakınımdır hayatta.’’ diyor Mustafa Ulusoy.   Peki, bu mudur hayat? Her gidene böylesine hüzünlenmek midir yaşamak? Sürekli sevdalar-vedalar arasında kalmaya gerek var mıdır?   Sahiplik duygusu sarmış dört bir yanımızı. Kendimize sahibiz, ailemize sahibiz, eşyalarımıza sahibiz, dostlarımıza sahibiz. Her şeye sahibiz ve bir t...

   Bugün gözümün önünde bir çiftin boşanmasına hükmedildi. Ne garip! Bizim ders diye okuduğumuz şeyler bazı insanların hayatını tamamen değiştirebiliyor.    İnsanlar acılı, adliye koridorlarında. İnsanlar mutsuz. Sahip olduğu sinir hastalığından dolayı elleri ve başı sürekli titreyen adama, birilerine tüfek doğrultma suçu itham edilmesine şahit oldum. Kulakları iyi duymadığı için mübaşirin söylediklerini anlayamayan ve ne yapacağını bilemeyen yaşlı kadına hâkimin bağırdığına şahit oldum. Bize bakan yönüyle belki bir tiyatro gibi izlenen davalar, hâkimlere bakan yönüyle uğraşılması gereken yeni insanlar demekti galiba.    İnsanlar oraya ifade vermek için ne şartlarda ve ne uzaklıktaki yollardan geliyorlar belki, bilemiyoruz. Ama bazı hâkimlerin ifade vermeye gelen insanlara davrandıkları muamele pek hoş değildi doğrusu. Hepsi de öyle değildi tabii. Gelen insanlara çok iyi davranan ve onların işlerini kolaylaştıran hâkimler de vardı. Ancak bazı gözle...