Merhaba. Bir süredir farklı yoğunluklarımdan ve en çok da ihmalkarlığımdan ötürü bloga yazı yazamıyordum ama bu durum her defasında canımı sıkıyordu. Bu sebeple az da olsa bir şeyler karalamak istedim. Geçenlerde Franz Kafka’nın dönüşüm kitabını okudum. Kitaptaki cüm lelere, twitterda bolca mizah malzemesi yapıldığından ötürü, oldukça aşinaydım: keşke böyle olmasa. Ama okurken, incecik bir kitap olmasına rağmen ilerlemekte çok zorlandım ve satır aralarındaki acıyı bizzat içimde hissettim. Bence bu kitap en çok, bir insan nasıl ailesinden bu kadar yara almasına rağmen onlardan hala vazgeçemez, bunu anlatıyor. Yazıda kitapta altını çizdiğim cümlelerden alıntılar yaparak ilerleyeceğim. Bu yüzden kitabı okumayı düşünüp de okumayanlar ve spoiler yemek istemeyenler için çok da okunması tavsiye edilen bir yazı olmayacağı kanaatindeyim. Dönüşüm: okuduğum ilk Kafka kitabı. Ankara'da Moda Sokağı'nda küçük bir tezgahtan, elindekileri bitirmek isteyen bir üniversite öğ...
Everything starts with a dream.